Te he extrañado
te he echado de menos
te he añorado
le he extravíado,
y me he perdido
He pensado mucho en usted,
te quiero tanto
Cuando he estado más cerca,
todo de cerca
La lejanía suena más silenciosa,
las distancias siempre son cortas,
mi mundo es tan pequeño
Quisiera ser ese pequeño principito,
escapar de mi planeta
para volver.
Y ver que todo sigue igual
Que mi rebaño
y cabaña, estén secas cuando vuelva
Que no muramos de espina
¡Qué pena no ser flor!
Que alegría saber aquende
que quiero quedarme aquí
No hay que extrañar,
extraviar
echar de menos.
Sentir que te has ido
cuando aún estas.
23/05
lunes, 27 de junio de 2011
Normal, quiero
Intento ser normal, ver que es normal
llamarte no es normal,
cuanto más normal, más se aleja.
Pensé que el fin es normal,
y cuanto más normal, más se aleja.
No es normal, ni diferente a otros,
normales.
Hay algo que no es normal:
la distancia-cercana
¡normal!
Ni indiferencia, ni clarividencia
¡Normal, quiero!
¿No es normal?
Pide uno demasiado
Se comenzaba a disipar el término.
No es normal y no lo acepto.
llamarte no es normal,
cuanto más normal, más se aleja.
Pensé que el fin es normal,
y cuanto más normal, más se aleja.
No es normal, ni diferente a otros,
normales.
Hay algo que no es normal:
la distancia-cercana
¡normal!
Ni indiferencia, ni clarividencia
¡Normal, quiero!
¿No es normal?
Pide uno demasiado
Se comenzaba a disipar el término.
No es normal y no lo acepto.
urdidera
Amigos,
Amigos con presunción.
El segundo errante de equívoco,
de abismo,
de incomprensión,
banalidad terrenal,
locuacidad pasante
vibrante,
despacio,
desapacigua.
Intrínseca repulsión,
pulsión de bienvenida.
Amigos con presunción.
El segundo errante de equívoco,
de abismo,
de incomprensión,
banalidad terrenal,
locuacidad pasante
vibrante,
despacio,
desapacigua.
Intrínseca repulsión,
pulsión de bienvenida.
domingo, 26 de junio de 2011
pequeña irina de Chéjov
"Esperava, esperava...
pensava que ens instalaríem a Moscou...
i que allà, que allà el trobaria, a ell...
el que estava destinat per a mi, el somiava...
I tot plegat, era una ximpleria, una ximpleria!"
pensava que ens instalaríem a Moscou...
i que allà, que allà el trobaria, a ell...
el que estava destinat per a mi, el somiava...
I tot plegat, era una ximpleria, una ximpleria!"
Suscribirse a:
Entradas (Atom)